2e poging...jammer genoeg zonder de stem van Cedric

Bij Youtube waren er een paar problemen, dus doen we evn beroep op Google.
Dit is de eerste versie van ons filmpje, niet de FINAL CUT versie...Bijgevolg is Cedric onbeluisterbaar. Maar zo krijgen jullie toch al een beeld.

Aanschouw het spektakel

De laatste loodjes...

...wegen het zwaarst, zeker voor de workshop AV. 'Gaat de muziek daar niet té snel naar beneden?', 'Is mijn stem daar niet te zacht?' 'Oh nee, ik heb dat té snel ingesproken!', 'Moeten we dat nu op DV of op DVD zetten?'...Dergelijke kreten hoorde je gisteren talloze keren uit de montage-gang komen. Meestal waren ze afkomstig van de drie grieten aan montagecomputer 7.

Toch kunnen we ondertussen in alle fierheid stellen dat we, bijna, klaar zijn. Vandaag moeten we er enkel nog voor zorgen dat de stem van Cedric niet verdwijnt in de achtergrondmuziek. Daarna zetten we alles op DV én DVD, onderstrepen we de keywords in ons script voor Engels & vervolledigen we het researchdossier en dan zijn we écht officieel klaar. Ik kijk mentaal enorm uit naar dat moment!

Nog even doorzetten dus!

De mooiste winkel van Antwerpen...

Het eerste deel van de Workshop zit erop. Vandaag geven we onze radioreportage over In den Olifant af. Bij deze willen we Nelly Verboven en alle medewerkers van In de Olifant bedanken voor hun hulp!
Zie hier, het, uiteschreven, resultaat van onze inspanningen.

De mooiste winkel van Antwerpen die vind je in de Leopoldstraat. ‘In den Olifant’ is een doolhof van leuke hoekjes, geheime kamertjes en bergen speelgoed. Van gigantische beren tot minuscule poppenhuisjes die tot ieders verbeelding spreken. Hier kom je niet voor de laatste nieuwe spelconsoles want Nelly Verboven en haar team staan garant voor het echte, oerdegelijke materiaal. Maar wat bedoelen we daar nu mee, met oerdegelijk materiaal?

Nelly: In eerste instantie moet het lang meegaan, veel speelplezier geven, en origineel zijn. Maar het moet ook degelijk van kwaliteit zijn, het mag dus niet gemakkelijk stukgaan. Kinderen moeten er ook over de generaties heen mee kunnen spelen. Dat is de grote troef van ons assortiment en van ons soort van speelgoed.

Uit dat ruime aanbod maken de kleintjes al snel een keuze.

Kindje: Het liefst van al speel ik met de poppen en de knuffels vind ik ook heel tof.

Ook de mama’s en oma’s weten dat, en daarom blijven de klanten komen en zelfs terugkomen.

Oma: Het is al heel lang geleden dat ik hier nog eens geweest ben. Dat komt natuurlijk omdat mijn kinderen groter geworden zijn. Maar nu heb ik kleinkinderen en ben ik heel blij dat ik de winkel hier nog altijd terugvind op dat plaatsje waar ik hem vroeger ook gevonden heb.

Vrouw: Het is dus eerste keer dat ik hier kom en ik zei net bij mezelf “Zo’n leuke, mooie winkel”. Vooral die kleine hoekjes die hier zijn, die maken het echt wel super!

Ook volwassenen komen graag eens rondsnuffelen aan de poppenmuur of in de ridderhoek. En volgens Brigitte heeft dat zo zijn redenen.

Brigitte: Vooral ouderen worden hier terug kinds. Je hebt hier oude poppenhuisjes, beren zoals vroeger. Dat werkt wel op het gemoed en dan is het vaak van “ Oh wat mooi!” Maar nu is het ook vaak “Wauw!”, want de winkel is zo groot geworden dat je overdonderd wordt.

Vrouw: Ik word hier altijd verwonderd. Elke keer als ik hier rondloop ontdek ik leuke dingen, interessante dingen.

Man: Ik kom hier speciaal omdat het een beetje een andere winkel is dan alle andere speelgoedwinkels, het alternatieve speelgoed en veel houten speelgoed. Daarom kom ik hier.

Maar in de eerste plaats blijft ‘In den Olifant’ natuurlijk een speelparadijs waar onze kleinsten niet snel genoeg van krijgen.

Kindje: Ik vind die leeuw het mooiste! Kijk, kijk een …nepspin.

Brigitte: De goede reactie van de kinderen is als de mama's en papa's met beschaamde kaken hun kleuters en peuters buitensleuren, al gillend en al stampend. Dan denk ik dat dat alleen maar een goede reclame kan zijn, dat ze niet wegwÌllen.

Kindje: Oké, ik kom eraan. Wacht efkes!

Wenke en Jolijn maken het zich niet gemakkelijk

Als jullie even gek zijn op foto's als wij dan doen we jullie waarschijnlijk nog wel een plezier met een laatkomertje. Als dit niet het geval moest zijn... dan zijn we hier volledig naast de kwestie aan het posten. Anyway, hier nog een beeldje van hoe het er gisteren aan toeging. Jolijn heeft het meisje met de grote dobbelsteen al getoond en nu krijgen jullie te zien waar de andere twee groepsleden zich mee bezighielden.

Kom dat zien

Het Leopold's garden-team nodigt alle inwoners van de Leopoldstraat, en ook alle lezers van haar blog, uit om op 12 & 13 mei een kijkje te komen nemen op het Mano Mundo Festival.

Mano Mundo is een gezinsvriendelijk, multicultureel, én vooral gratis, wereldmuziekfestival, dat dit jaar voor de 14e keer plaatsvindt in het recreatiedomein De Schorre in Boom.

Op het programma staat o.a. muziek van de Internationals, Bart Peeters ft. Djamel en vele andere vooral internationale sterren. Voor de shoppers onder ons is er ook een wereldmarkt vol toffe spulletjes en ook de kleintjes zullen zich niet snel vervelen. Er zijn voldoende workshops om hen een dag lang zoet te houden.

Wij zullen er in ieder geval zijn!

Van Campenhout plant 2 nieuwe winkelassen

Twee nieuwe winkelassen moeten Antwerpen als winkelstad promoveren tot 'the Champions League'. Als het aan schepen Ludo Van Campenhout ligt zal dat niet meer lang duren.

"Antwerpen heeft nog meer mogelijkheden om zijn positie als winkelstad uit te bouwen. Er zijn nog verscheidene blinde vlekken op de kaart, die we kunnen wegwerken."

Van Campenhout heeft ook grootse plannen voor de buurt rond de Botanische Tuin.

"Tussen de Huidevetterstraat, Lange Gasthuisstraat en Leopoldstraat is nog een sterke promotie van de winkelfunctie mogelijk. Zeker met de parking van de Nationale Bank, die zevenhonderd extra parkeerplaatsen biedt. Dé truc is dan om een doorsteek te maken van de OCMW-gebouwen in de Lange Gasthuisstraat naar de Leopoldstraat. Zo ontstaat ook weer een heel nieuw winkelgebied."

Happy Birthday Dear Leopold

We zijn het even uit het oog verloren, maar dat zetten we nu mooi weer recht.

Het Leopold's Garden-team wenst Leopold een olifantastische verjaardag toe!

De mascotte van speelgoedwinkel 'In den Olifant' was eergisteren (2 mei) namelijk jarig.

We hebben niet gevraagd hoeveel kaarsjes hij mocht uitblazen...dat vonden we nogal onbeleefd.

We breken nog nét - en echt, nét - niet het EMI af.

De laatste tijd was de algemene teneur binnen ons groepje: "het loopt precies niet meer zo vlotjes..." (understatement van de eeuw).

Beelden die tijdens het inladen scheef/onscherp/vuil/... bleken, steeds weer zeggen "en dit wordt de laatste keer dat we gaan filmen", door 't Stad hossen met een grote dobbelsteen en vuurrode pion (een olijk trio zijn we volgens mij wel).

Maar! Het is werkelijk leuk de dag af te sluiten met geslaagde beelden - ok, het werd tijd aber doch -, een mooi begin van ons filmpje en de belofte aan elkaar dat we geen - maar dan ook echt géén - beelden meer gaan schieten. Hoe hard we een bepaald shot ook plots nodig hebben: nope.

En als het ons nog eens te veel wordt, schrik dan niet als er plotseling een groot blond meisje met een dobbelsteen naar u gooit!

En hoe zit het nu eigenlijk met de Leo?

Wel, we hebben hem gevonden. Hij is op herbronningsvakantie in het Openluchtmuseum Middelheim. Hij is helemaal klaar om terug naar zijn vaste stek te gaan, maar zijn voetstuk wil niet mee. Dat moet eerst nog gerepareed worden. De Leopoldplaats zal dus nog even moeten wachten op haar geliefde ruiter te paard.

Toch hoeft ze zich geen zorgen te maken, Leo heeft het perfect naar zijn zin. Hij heeft ondertussen al heel wat vrienden gemaakt en doet elke dag een praatje met Ludwig Von Beethoven. De Lu staat op de wachtlijst voor twee nieuwe armen, hij is dus nog veel slechter af.

Wil je Leo en zijn be/geschaafde vrienden bewonderen? Dat kan!
Vanaf vandaag is blijft het museum open tot 20.00u, de toegang is gratis!

Middelheimmuseum

Middelheimlaan 61

2020 Antwerpen

Jolijn en Wenke...Waar zijn jullie?

Ondertussen zijn we terug in België, maar vorige week zaten we in Zwitserland. We waren op FEJS-congres in Neuchâtel, een stadje aan het prachtige meer van Genève. We hebben daar heel wat lezingen bijgewoond, zijn naar de gebouwen van de VN geweest,...en we hebben ook heel wat internationale contacten gelegd. Op een congres met mensen van 28 nationaliteiten maak je wel eens wat vrienden.

Golfballen in de Antwerpse parken

Golfspelers Antwerpen beter leren kennen én de parkbezoeker leren golfen. Dat is waar Antwerpen Golft naar streeft. Op 16 juni organiseren zij een parcours doorheen alle Antwerpse parken en ook onze Botanische Tuin zal betrokken worden bij het evenement.

Experts van golfclubs Cleydael (Aartselaar) en Drie Eycken (Edegem) hebben al een bezoek gebracht aan alle parken die in het parcours zitten. De holes zullen er dus professioneel bijliggen en het gras zal extra kort worden gehouden.
"Jarenlang heb ik met drie vrienden 'wake & boarden' georganiseerd op de Schelde", vertelt organisator Kristof Sehmke. "Maar we waren toe aan iets nieuws. Golfen in het park leek ons wel tof en ook het stadsbestuur was enthousiast."

Het parcours bestaat uit negen holes en begint in het Middelheimpark. Daarna loopt de route onder andere via park Den Brandt, het Nachtegalenpark, Domein Hertoghe en het Albertpark naar het Stadspark waar de prijsuitreiking plaatsvindt. De holes variëren in lengte van 100 tot 200 meter. Alle spelers krijgen een brochure mee met informatie over de parken.

Ook de Kruidtuin aan de Leopoldstraat is in het parcours opgenomen. Maar de tuinmannen aldaar weten niet of dat zo'n goed idee is. "We hebben maar drie kleine stukjes gras en mensen slaan die bal waarschijnlijk de planten in", denkt een van hen. "We hebben net van alles gezaaid en op 7 mei komt de zomerbeplanting. In juni zullen er dus allemaal kleine plantjes staan en die zijn extra kwetsbaar."
De ploegbaas maakt zich nog geen zorgen. "Ik ga ervan uit dat de spelers op het gras blijven. Voor dat gras krijgen we extra meststoffen van de stad en speciale machines om de gazonnetjes te maaien. We gaan er dus alleen maar op vooruit."

Meer info op www.antwerpengolft.be

Zondag filmdag

Heel veel updates over onze filmuitstapjes komen er de laatste tijd niet meer bij. Dat komt omdat mijn dierbare teamgenoten Jolijn en Wenke een klein weekje in Zwitserland hebben vertoefd (waar ze naar eigen zeggen een geweldige tijd hebben beleefd) en omdat we – naar onze mening – al redelijk ver stonden met onze opdracht. Daarom hebben we het even wat rustiger aangepakt en hadden we dus niet al te veel te vertellen op onze weblog. Afgelopen zondag zijn we er terug ingevlogen en hebben we nog enkele shots genomen in onze Leopoldstraat. We hebben dus inderdaad onze zondagVOORMIDDAG opgeofferd voor de workshops. Die keuze viel ons op het eerste zicht niet zo zwaar omdat we ze uit praktische overwegingen genomen hadden. We hadden nog enkele beelden nodig van een rustige Leopoldstraat en daarvoor leek een koele zondagvoormiddag ons uiterst geschikt. MAAR als blijkt dat je je luie voormiddag misschien voor niets hebt opgegeven dan zakt de moed je pas echt in de schoenen. De uiterst populaire mensen van het EMI hadden ons maar weer eens bij de neus gehad. Nadat Jolijn de enige kleine batterij die ze had meegekregen een hele nacht had opgeladen leek deze het toch op te geven na een paar luttele minuten. Daar zaten we dus met z’n drieën met onze handen in onze haren (en vele verwijten naar de uitleendienst van het EMI toe) op de Leopoldplaats. Ten einde raad zijn we dan maar alle noodplannen beginnen bedenken die we konden bedenken. Gelukkig heeft Jolijn zeer handige connecties en hebben we via een vriend van haar toch nog een camera kunnen bemachtigen. Deze keer was het een camera die ons niet in de steek liet en zo hebben we onze laatste beelden toch nog kunnen vastleggen. Woensdag beginnen we terug vol goede moed te monteren. Laat ons hopen dat alles nu wat vlotter mag verlopen. We houden jullie op de hoogte!

'In den Olifant, dat is écht the place to be'

Vanmiddag ben ik Brigitte gaan interviewen, al vijftien jaar is zij verkoopster in 'In den Olifant'. Wenke had in haar interview met manager Nelly het vooral gehad over de geschiedenis en filosofie van deze speelgoedwinkel. Brigitte vertelde ons wat meer over de inrichting van de winkel, de reacties van de mensen, en hoe fijn zíj het wel niet vind hier te werken.


Hoe hebben jullie het interieur van de winkel opgevat?

Sedert de uitbreiding van de winkel is er een architect aan te pas gekomen, zij heeft gekozen voor die lichte groene/beige kleur en er is ook iemand die zij kent die boekenillustraties doet, die heeft op bepaalde stukken in de winkel de muurschilderingen aangebracht, zoals je hier in de speelkamer ziet, met heel veel fantasiebeestjes en er zitten ook heel veel kleuren in. Maar voor de rest van de winkel zorgen we er wel voor dat het hout is en een neutrale kleur, maar dat verandert nu ook constant want ondertussen is die architecte minder gaan 'architecturen' en die is half-time bij ons komen werken, dus zij verandert ook de winkel mee.

En de etalages? Werken jullie met thema's die extra aantrekkelijk zijn voor de mensen die voorbij komen?

De etalage is sowieso het eerste dat je ziet in een winkel, dat is eigenlijk het visitekaartje dus dat is heel belangrijk. We werken met thema's naargelang het seizoen. Nu zitten we in de maand april, de Paasetalage is voorbij dus de plantjes en het kweken en de kruiwagentjes zijn er nu uit. Nu is het eigenlijk Plechtige Communie dus bepaalde zaken die in de picture moeten staan, staan tamelijk vooraan, maar we maken het heel speels. Bijvoorbeeld als je een schaakbord zet, zetten we dat niet zomaar mét de doos, wel uít de doos maar er zitten dan een paar toffe dieren bij die wat passen.
De persoon die baas is van 'In den Olifant' heeft ook Vormgeving gedaan dus je ziet ook aan dit bepaald soort speelgoed dat niet alleen de kwaliteit, maar ook de vormgeving belangrijk is. Dus dat zetten wij door in de etalage, dat je dat niet zomaar allemaal op een rijtje zet of volpropt van 'kijk, we hebben dit en we hebben dat', nee, dóe daar iets mee en probeer dat toch een beetje in een geheel te kaderen.

Hoe reageren mensen die hier voor de allereerste keer binnenstappen?

Vroeger hadden we altijd wel 'wat hebben jullie mooie dingen'. Vooral ouderen worden terug kinds: oude poppenhuisjes, beren zoals vroeger,... Dat werkt wel op het gemoed dus dat was wel van 'oh, wat mooi'. Maar nu is het ook 'wauw!' want de winkel is zo groot geworden dat je overdonderd wordt. Maar we proberen nog altijd het niet als een superbazaar te laten lijken. Dat alles toch wel zijn plaatsje heeft en dat je nog in het grote aanbod nog een beetje wegwijs... Dat je toch de bomen ziet staan in het bos.

En de kindjes, hoe reageren zij?

De goede reactie van de kinderen is als de mama's en papa's met beschaamde kaken hun kleuters en peuters buitensleuren al gillend en al stampend, dan denk ik dat dat alleen maar een goede reclame kan zijn, dat ze niet wegwíllen.

Wat vindt ú het leukste aan de winkel?

De artikels, want wie speelt nu niet graag met speelgoed of wie leest nu niet graag of kijkt niet graag in hele leuke prentenboeken? Maar vooral ook het publiek, want het is een heel divers publiek. De belangrijkste klant is eigenlijk het kindje, maar het kindje zélf koopt niet het speelgoed. Maar de mensen díe het kopen, daar heb je wel een heel tof contact mee.
Een hele trotse vader die al stuntelig iets zoekt voor zijn peuter en kleuter, de oma's en de opa's die zeggen van 'goh, het is niet omdat het onze kleinzoon is maar het is toch zo'n slimme en zo'n knappe' en het is altijd voor een heel leuk en goed doel. Want ze willen wel hun kinderen opvoeden, 'educeren', want dat wordt heel veel gevraagd ook, allez, daar zijn we ook wel voor bekend, dat het educatief speelgoed is. Maar het is toch ook altijd het speelse, al spelend leren, maar het speelse is toch wel heel tof en dat maakt toch wel vrolijk. Ik denk niet dat wij chagrijnige klanten hebben, integendeel.

Denkt u dat hier werken u ook een beetje jong houdt?

Zeker en vast. En je mag zeker, je móet zelfs, jong blijven.

Als u in één zin moest zeggen: 'In den Olifant, dat is voor mij nu eens...'

Dat is écht the place to be, waar je echt jong blijft.


We zijn ook nog altijd op zoek naar mondige kindjes die onze microfoon niet eng vinden maar jammer genoeg was er op deze maandagnamiddag geen kindje te bespeuren in de winkel. Hopelijk hebben Valerie en Wenke meer geluk woensdag!

Stijn Meuris grote fan van Wayn Traub

We hadden het op deze blog al eens over Wayn Traub, de theatermaker die met zijn stuk Arkiologi nog tot midden mei in de Leopoldstraat speelt. Diezelfde Wayn Traub kan je nu ook aan het werk zien in de Bourla met het stuk 'Een geschiedenis van de wereld in 10 1/2 hoofdstuk' van Julian Barnes.

Afgelopen vrijdag was zanger Stijn Meuris te gast in het cultuurprogramma Lux op VRT. Wat blijkt, Stijn Meuris is een grote fan van Wayn Traub!

Lees hier wat Stijn Meuris zo aantrekt in Wayn Traub.

Een voorproefje:
'Hij is een performer. Alles is een performance.
Hij is heel slim. Het is een gimmick, maar hij doet dat heel goed.'

Stijn Meuris vertelt enthousiast over 'Een geschiedenis van de wereld in 10 1/2 hoofdstuk'.

Een update vanuit de Nespressohoek!

In Het Nieuwsblad lezen we dat er een nieuwe limited edition koffie van Nespresso is. Het gaat om 'verfijnde koffie gemaakt van koffieoogsten uit Kenia en Tanzania in een oranje capsule'. De mélange verenigt het volle geurige karakter van de beste Arabicasoorten van de Kilimanjaro met de fruittoetsen van de Arabica van Mount Kenia.

Bij deze nieuwe koffie hoort natuurlijk ook een passend kopje: kunstenaar Guillaume Dufrancatel tekende speciaal voor Nespresso een kopje waar hemel en aarde elkaar ontmoeten. Kopjes kosten 19,90 euro, verkrijgbaar in de Nespressoshop in de Leopoldstraat 14a. Allen daarheen!

Volhouden!

Op goede vrijdag lieten wij ons nog maar eens van onze beste kant zien. Omdat het EMI zo vriendelijk is om volgende week haar deuren te sluiten zat er niets anders op dan er vandaag nog eens voor de volle 100% in te vliegen. Uit tijdsgebrek splisten we ons groepje op in twee oneven delen. Onze lieve Jolijn nestelde zich met veel enthousiasme achter de computer om de montage verder te zetten. Wenke en ik , wij gingen onze straat nog eens een bezoekje brengen.

Gepakt en gezakt trokken we dus weeral naar de Leopoldstraat en de Botanische tuin. Omdat we gisteren zo goed aan het monteren waren geslagen, hadden we nu een duidelijk beeld van wat we nog moesten shooten en wat niet. Allereerst moesten we werk maken van de voxpop: 'Om welke reden bent u naar hier gekomen?' en 'Waarom moeten de Antwerpenaren zich massaal naar deze plaats begeven?'. Dankzij het mooie lenteweer was de Botanische tuin vandaag een druk bezochte plaats en vonden we een aantal vrijwilligers die wel een woordje wilden zeggen voor onze camera. Verder moesten we de Nationale Bank nog op een mooie manier in beeld proberen te krijgen. (Dit lijkt een dankbaar gebouw om te filmen, maar de palen en verkeersborden in de buurt maken het er niet makkelijker op!) Ook onze pold ontbrak nog in ons filmpje, maar sinds vanmiddag heeft hij een waardige rol op zijn naam staan.

Rond 14.30u zat onze tocht erop en keerden we terug naar onze juffrouw Mathijssen. Zoals verwacht had zij ons niet teleurgesteld met haar werk. Gisteren was de ruwe montage van ons filmpje nog veeeeeeeel te lang en vandaag begon het er al op te lijken. Ook het geluidsprobleem met één van onze interviews werd door haar probleemloos opgelost.

Nadat we Jolijn onze nieuwe beelden hadden laten zien werd het voor ons weer tijd om op te krassen. De mensen van het EMI hebben alles behalve medelijden met studenten die onder zware druk staan. 16u is 16u en dat betekent lichten uit en deuren toe! Nu zit er voor ons dus niets anders op dan een weekje te pauzeren. Na de paasvakantie houden we jullie weer op de hoogte van ons reilen en zeilen op workshopgebied. Tot dan!

En ook monteren is dolle pret!

Monteren, monteren en nog eens monteren! Donderdag 5 april werd een dag achter de computer. Onze kritische kijk op de beelden van de afgelopen weken leverde heel wat selectie op en dat zorgde voor veel knippen, knippen en nog eens knippen.

Filmen is dolle pret!!!

Paasvakantie... geen luilekkerleven in de zetel, maar volop werken aan ons filmpje. Vandaag moest de Nationale Bank er aan geloven. Shots vanop de Mechelsesteenweg, vanop de Leien, vanop de Leopoldplaats,... het was allemaal het proberen waard! Ook de fancy winkels in onze Leopoldstraat kregen heel wat aandacht vandaag. We filmden de mooie gevels en etalages en mochten in de Nespresso-bar binnen een kijkje gaan nemen. Reken maar dat dat een paar mooie beelden heeft opgeleverd!

Morgen zijn we weer op post dus begin al maar uit te kijken naar ons volgende verslag.

Nelly Verboven over 'In den Olifant': "Bij ons kan het kind in iedereen weer naar boven komen!"

De mooiste winkel van Antwerpen vind je in de Leopoldstraat. Al meer dan 25 jaar biedt‘In den Olifant’ kinderen en hun ouders degelijk speelgoed aan. Doorheen de jaren hebben Nelly Verboven en haar team de zaak uitgebouwd tot een vaste waarde in de Antwerpse shoppingscene. Maar laat ons beginnen bij het begin. In de Zurenborgwijk.

Verboven: Zurenborg is eigenlijk al heel lang geleden, zo’n dertig jaar denk ik. ‘In den Olifant’ is eigenlijk een winkel die gegroeid is vanuit het Steinermilieu. Het was oorspronkelijk een winkel van mensen die zelf kinderen op de Steinerschool hadden. Zij zijn toen in hun huis, een herenhuis, begonnen met de winkel. Ze verkochten het echte blankhouten, het antroposofische speelgoed. Op een bepaald moment zijn die mensen ermee gestopt. De zaak is toen overgenomen door mensen die in de Leopoldstraat al een zaak hadden, een kinderboekenwinkel. Zij hebben ‘In den Olifant’ verhuisd naar de Leopoldstraat. Ze hebben eerst twee winkels naast elkaar gehuurd en daarna zijn ze met hun twee winkels in één pand terechtgekomen, hier in de Leopoldstraat 23.

De winkel draait dus al een tijdje mee, toch blijven de klanten komen en zelfs terugkomen. Hoe zou u die ‘klantentrouw’ verklaren?

Verboven: Die hebben we in de loop der jaren opgebouwd en is eigenlijk gegroeid vanuit het familiale van de Steinerschool, de mensen die elkaar allemaal kenden. Uit heel de provincie Antwerpen kwamen de mensen naar die ene winkel. Wij verkopen ook net dat speelgoed waar een zekere trouwheid van klanten aan vast hangt. De degelijkheid van de selectie van ons speelgoed maakt dat mensen generaties na elkaar terug naar ons komen. Dat verklaart eigenlijk ons trouwe cliënteel.

U hebt het over degelijkheid, wat is degelijk speelgoed?

Verboven: In eerste instantie moet het lang meegaan, veel speelplezier geven, en origineel zijn. Maar het moet ook degelijk van kwaliteit zijn, het mag dus niet gemakkelijk stukgaan. Kinderen moeten er ook over de generaties heen mee kunnen spelen. Dat is de grote troef van ons assortiment en van ons speelgoed.

Welke filosofie schuilt er achter ‘In den Olifant’?

Verboven: Er zijn een aantal aspecten waar we zeker trouw aan willen blijven. Het speelplezier, de originaliteit en de kwaliteit. Dat zijn de normen die wij heel hoog aanschrijven.

Spelconsoles als Playstation, Barbie, Mattel,etc. Je vindt ze hier niet terug, is dat een bewuste keuze?

Verboven: Dat is een heel bewuste keuze. Dat is een andere markt, een ander marktgegeven, en een heel andere concurrentie. Wij voelen ons daar sowieso niet in thuis. We willen dan ook alleen dingen brengen waar we helemaal achter staan en die op een andere manier in het marktsegment liggen.

De winkel richt zich in de eerste plaats natuurlijk op kinderen, maar ook heel wat volwassenen komen graag eens een kijkje nemen. Hoe zou u die aantrekkingskracht verklaren?

Verboven: Het is een mix van verschillende dingen. Ik denk dat iedereen die in de winkel komt, groot en klein zich thuis voelt. Daar proberen wij toch naar te streven, zodat er overal wel iets te beleven of te zien valt. Voor volwassenen speelt daar ook een stukje nostalgie mee. Maar het kind in iedereen komt hier toch ook altijd voor een stukje naar boven. Dat vinden wij natuurlijk heel fijn. Dat zie je, dat merk je, en daar voel je je gewoon goed bij. Dat is iets wat wij ook steeds in ons achterhoofd houden als we nieuwe dingen doen. Dat het kind in iedereen terug naar boven moet kunnen komen.

Als u het concept ‘In den Olifant’ zou moeten uitleggen aan iemand die hier nog nooit geweest is, hoe zou u dat dan doen in een tweetal zinnen?

Verboven: Plezier en spelen is voor iedereen. De huiselijkheid en de gezelligheid, dat moet je terug kunnen vinden bij ons in de zaak

U werkt hier al jaren. Eerst als verkoopster, daarna als manager, u maakt ook zelf de foto’s voor de folder. Is ‘In den Olifant’ uw levenswerk?

Verboven: Ja, ik denk toch dat je dat zo kan stellen omdat ik nu al 25 jaar met die dingen bezig ben. Naast de winkel heb ik natuurlijk ook nog heel wat interesses. Maar mijn werk, of ‘In den Olifant’, het speelgoed en daar dan mee bezig zijn, dat is toch voor een groot stuk mijn leven.

Who wants a discount?

Zin in een nieuwe look? Of heeft je kapsel dringend nood aan een opknapbeurt? Zelfs als je deze twee vragen negatief moet beantwoorden – maar je beschikt wel over twee X-chromosomen in je lichaamscellen – hebben wij goed nieuws. Het trendy kapsalon Toni & Guy geeft aan de lopende band kortingen.

Alle studenten genieten van maandag tot vrijdag – op vertoon van een geldige studentenkaart – 20% korting. Kinderen onder de 12 jaar betalen van maandag tot vrijdag maar 50% van de prijs. Vrienden en vriendinnen doen 20% profijt op alle snit- en kleurservices van maandag tot vrijdag als ze iemand meebrengen die nog nooit op bezoek geweest is in het salon.

Ook als je kinder- en studententijd al lang gepasseerd is en je vrienden geen interesse hebben, kan je jezelf met 10% korting verwennen. Ga naar de website van Toni & Guy, schrijf je in voor hun nieuwsbrief en je betaalt 10% minder bij je volgende bezoek!

Toni & Guy
Leopoldstraat 53

Oh wat zijn we ijverig

We weten niet van ophouden! Deze namiddag mochten we op bezoek bij Cedric Moermans. Een 27-jarige jongeman die antiquair is in hart en nieren. Dankzij een reactie op onze blog zijn we met hem in contact gekomen en wij vonden dat zijn zaak niet mocht ontbreken in ons eindproduct.

De Zaadoogst

Nog eventjes wachten en dan begint april. Een maand vol grillen en chocola. Voor de plantentuin betekent april het begin van de zaaiperiode die nog tot juni zal duren. De gezaaide en reeds bestaande plantjes zullen dan in de loop van het jaar worden opgekweekt om na verloop van tijd zoveel mogelijk zaad te oogsten.

Het verzamelde zaad wordt vervolgens in een zaadkamer bijeengebracht, gedroogd, tijdens de wintermaanden gekuist en alfabetisch per familie gerangschikt. Jaarlijks wordt er ook een zaadcatalogus samengesteld en verzonden naar een 500-tal plantentuinen, tuinbouwscholen of universitaire instellingen over de hele wereld. Die hebben dan tot 30 maart de tijd om zaden te bestellen. Wie nu nog zaadjes wil, zal zich dus wel moeten haasten

De crew trok er weer op uit

Een zonnige woendagmiddag in de Botanische Tuin. Dat betekent: oude dametjes op bankjes, jonge dames die een sigaretje komen roken, mannen in kostuum die snel een paar agendapunten overlopen, mannen in werkplunje die nieuwe vijvers aanleggen, mannen en vrouwen die gewoon een wandeling maken, studenten die hun gitaar bovenhalen, baby's die worden voortgeduwd en kinderen die zich amuseren op het gras (want spelen is bij wet verboden in de Kruidtuin!).
En dat betekent ook: Wenke, Jolijn en Valerie die van de gelegenheid gebruik maken om dit alles op band vast te leggen.
Dé grote vraag is nu natuurlijk: "Maar wat betekent in godsnaam die rode pion???". Wel, hij wordt ook wel eens Pold genoemd, hij speelt de hoofdrol in ons filmpje en hij lijkt te zijn weggelopen uit een levensgroot Monopoly-spel. Meer gaan we vandaag nog niet uit de doeken doen!